Mja de 3tjes zouden ook 3,5 kunnen zijn. Zie wel wat er goed aan is, maar mijn filmbeleving is bij die titels toch te laag om een hoog cijfer te verantwoorden. Ook de laatste twee 3.5jes zijn 7.5jes, en zijn dus ook bij 4tjes. Passe ton bac d'abord blijft mijn favoriet, maar ik moet L'enfance nue, Van Gogh en Le garçu nog zien. Juist door mijn enthousiasme over Pialat wilde ik al zijn films gaan zien, maar vooral laatste paar vielen dus wat tegen.
O nee doelde niet op de cinematografie, die vind ik van Pialat juist erg fijn (vooral als hij later steeds meer handheld gaat filmen). Het openingsshot van Loulou vind ik zelfs een van de meest magistrale ooit, of die van Sandrine Bonnaire op de boot en in een venster in À nos amours,,, om bij weg te smelten. Maar in Nous ne vieillirons pas ensemble vond ik juist de personages vervelend, hoewel ik dus wel begrijp wat Pialat er mee wel zeggen, maar ik kan daar niet genoeg in meegaan. Sous le soleil de Satan had misschien wel een iets opvallendere cinematografie kunnen gebruiken, want die vond ik niet vervelend, hoewel de film soms wat té open lijkt te worden gelaten. La gueule ouverte was mijn eerste Pialat en dat vond ik een boeiende karakterschets, maar wat te droogjes en slepend/statisch uitgevoerd (en in het laatste lang rijdende shot was in de kofferbak de camera/boom te zien wat het eigenlijk prachtige slot een beetje voor mij verpestte :p). Ben denk ik wel iets te streng geweest door de hoge verwachtingen na Passe ton bac d'abord, dus er zit hier en daar zeker nog wel een verhooginkje in denk ik. ;)
Kortom; zijn films zijn altijd wel goed gemaakt, maar ze spreken mij persoonlijk niet allemaal evenveel aan, naast dat er soms ook wel echt wat kwaliteitsverschil tussenzit :p
Na 100 minuten zat ik op 5* maar toen kon Miike het niet laten om Miike te zijn, waardoor ik hem toch slechts 4.5* heb gegeven. :P Ja ik vond het echt een geniale consequent doorgevoerde vormoefening, in beeld en geluid(!). Het deed me de meeste tijd vooral aan K. Kurosawa denken. Miike is voor mij vaak hit-or-miss en ik heb al zijn films vanaf 2011/2012 gemist/overgeslagen dus die wil ik nu (bijna) allemaal inhalen. Daarom meteen zojuist As the Gods Will gezien en die sprak me weer heel wat minder aan, met name op narratief vlak, maar ook daar zitten weer geniale momenten in.
Comments